NASTĄPIŁY ZMIANY
Przez długi czas moc komputerów osobistych, jak również i małe szybkości transmisji danych nie pozwalały na realizację usług transmisji wideo w Internecie. Oglądanie telewizji w Internecie zostało po raz pierwszy umożliwione dzięki technologii IPTV, pozwalającej na przesyłanie sygnału telewizyjnego w sieciach szerokopasmowych opartych o protokół IP. Pierwszy program telewizyjny w Internecie nadała amerykańska stacja ABC w 1994 roku. Następnie zaczęto wprowadzać także audycje radiowe i Video on Demand (VoD). Duże znaczenie dla rozwoju telewizji internetowej miało upowszechnienie dostępu do Internetu w technologii DSL.
Później zaczęły powstawać serwisy do rozpowszechniania wideo w sieci. Można powiedzieć, że wszystko zaczęło się od utworzenia w lutym 2005 roku serwisu YouTube, które stało się synonimem video w sieci. Okazał się on świetną platformą do publikowania swoich nagrań. Jednak miał on jedno ograniczenie – tylko wcześniej przygotowane materiały mogły zostać upublicznione. Tę lukę świetnie wypełnił USTREAM wprowadzając w życie swoją usługę w czerwcu 2006 roku. Po testach usługa ta została - prawdopodobnie, jako pierwsza tego typu - oddana do publicznego użytku jako beta serwisu USTREAM.tv w marcu 2007 r. Następnie zaczęły się pojawiać inne podobne platformy broadcast’owe, jak livestream.com w maju lub Justin.tv w lipcu 2007 roku. Później pojawiło się wiele innych serwisów oferujących podobne usługi, jednak wymienione wyżej platformy są głównymi liczącymi się na rynku graczami.
Stosunkowo najpóźniej, bo około kilku lat temu zaczęły powstawać platformy Smart TV, które integrują możliwości Internetu oraz aplikacji Web 2.0 w najnowszych odbiornikach i przystawkach telewizyjnych, konsolach do gier, czy innych urządzeniach (STB). Umożliwiają one odtwarzanie wideo, dźwięku, przeglądanie stron internetowych, granie w gry komputerowe itp. Są one przykładem konwergencji między komputerem i telewizyjnym odbiornikiem/STB. Te platformy są ciekawą alternatywą dla przeglądania zasobów Internetu z komputera.
Rysunek 2 – Popularność liderów wśród platform bradcast’owych
Serwis YouTube, jak i wiele jego kopii prowadzą inwersyjny model sprzedażowy. U wszystkich wymienionych dostawców usługi streamingu wideo na żywo, to jest ona darmowa w podstawowym wymiarze, a serwis czerpie zyski z reklam, kont premium i świadczenia usług pobocznych związanych z transmisją video. Z serwisu korzysta się z komputera podłączonego do Internetu. Wprowadzenie opłaty za usługę – nawet minimalnej - prawdopodobnie spowodowałoby odpływ klientów do konkurencji, gdyż inwersyjny model sprzedażowy jest bardzo popularny wśród użytkowników Internetu. Postrzeganie tej usługi za darmową ma ogromny wpływ na popularność serwisu.
Z kolei korzystanie z platform Smart TV wiąże się z wydatkami na urządzenia wprowadzające tą usługę. Są to najnowsze odbiorniki telewizyjne lub przystawki, czy konsole. Płatne są także aplikacje dla telewizorów, zamawianie filmów przez VoD jak również i inne usługi.
W opisie historii brakuje odniesienia do IP TV, koncepcji takich jak SmartTV (w tym GoogleTV), Boxee i może inne? Obraz więc jest jakby płaski i jednowątkowy :-(
OdpowiedzUsuń